Γράμμα για το μέλλον

Αν κάποια μέρα με δεις γέρο:

Αν είμαι λερωμένος, καθώς τρώω και δεν μπορώ να ντυθώ, έχε υπομονή. Θυμήσου τον καιρό που ξόδεψα για να σου μάθω τα ίδια πράγματα. Αν, όταν μιλάω, επαναλαμβάνω τα ίδια πράγματα, μη με σταματάς… άκουσέ με! Όταν ήσουν μικρός έπρεπε κάθε βράδυ να σου λέω την ίδια ιστορία έως ότου σε πάρει ο ύπνος. Όταν δε θέλω να πλυθώ, μη με κατηγορείς και μη με κάνεις να ντρέπομαι. Θυμήσου, όταν έπρεπε να σε κυνηγώ για να σε λούσω, έβρισκες χίλιες δικαιολογίες για να μην κάνεις μπάνιο.

Όταν βλέπεις την άγνοιά μου για τις νέες τεχνολογίες, δώσε μου χρόνο και μη με κοιτάς με αυτό το ειρωνικό χαμόγελο. Είχα όλη την υπομονή να σου μάθω το αλφάβητο. Όταν κάποια στιγμή δεν μπορώ να θυμηθώ ή χάνω τον ειρμό της σκέψης μου… δώσε μου το χρόνο για να θυμηθώ και αν δεν μπορώ να το κάνω μην σε ενοχλεί· το πιο σημαντικό πράγμα δεν είναι ό,τι λέω αλλά η ανάγκη μου να είμαι μαζί σου και να με ακούς.

Όταν τα πόδια μου είναι κουρασμένα και δεν μου επιτρέπουν να ακολουθήσουν το βήμα σου, μη μου φέρεσαι σαν είμαι ένα βάρος. Κράτησέ με τα δυνατά σου χέρια με τον ίδιο τρόπο που έκανα που έκανα μαζί σου στα πρώτα σου βήματα. Όταν λέω καλύτερα να πέθαινα, δεν είμαι θυμωμένος. Μια μέρα θα με καταλάβεις καλύτερα τι με αναγκάζει να το πω. Προσπάθησε να κατανοήσεις πως στην ηλικία μου, δεν μπορεί να ζεις, μόνο να επιβιώνεις. Μια μέρα θα ανακαλύψεις ότι παρόλα τα λάθη μου πάντοτε ήθελα το καλύτερο για σένα και ότι προσπάθησα να ανοίξω το δρόμο σου. Δώσε μου λίγο από το χρόνο σου, λίγη από την υπομονή σου, ένα ώμο στον οποίο μπορώ να γύρω και να ακουμπήσω το κεφάλι μου με τον ίδιο τρόπο που έκανα εγώ για σένα. Βοήθησέ με να περπατήσω, βοήθησέ με να τελειώσω τις μέρες μου με αγάπη και υπομονή. Σε αντάλλαγμα θα σου δώσω ένα χαμόγελο και την απέραντη αγάπη που είχα πάντα για σένα.

Σ’ αγαπώ γιε μου.

Επιμέλεια: Αθανάσιος Γκάτζιος

 

Γιατί ήρθε ο Χριστός στον κόσμο; Τριάντα φορές μας απαντά ο Ίδιος ο Χριστός, μέσα από τα Ευαγγέλιά Του

1) Ήρθα να σώσω τον κόσμο! (Ιωάννη 12:47)
2) Ήρθα εν ονόματι του Πατρός μου(Θεού)! (Ιωάννη 5:43)
3) Ήρθα για να μαρτυρήσω την αλήθεια! (Ιωάννη 18:37)
4) Ήρθα γιατί με απέστειλε ο Θεός! (Ιωάννη 7:28-29)
5) Ήρθα για να καταστρέψω τα έργα του διαβόλου! (1 Ιωάννη 3:8)
6) Ήρθα για να καλέσω αμαρτωλούς σε μετάνοια! (Λουκάς 5:32)
7) Ήρθα για να φωτίσω τα έργα των ανθρώπων, ώστε να φανούν ότι είναι πονηρά! (Ιωάννη 3:19)
8) Ήρθα για να θυσιαστώ στη θέση των ανθρώπων! (Ιωάννη 3:25, 1 Κορινθίους 5:7)
9) Ήρθα να τιμωρηθώ για τις αμαρτίες των ανθρώπων όλου του κόσμου! (Ησαϊας 53:5)
10) Ήρθα για να ελευθερώσω τους ανθρώπους που είναι παγιδευμένοι στο θέλημα του διαβόλου! (2 Τιμοθέου 2:25-26)
11) Ήρθα για να δώσω νόηση σε ανθρώπους, για να γνωρίζουν τον αληθινό Θεό! (1 Ιωάννη 5:20)
12) Ήρθα για να υπηρετήσω τους ανθρώπους! (Ματθαίος 20:28)
13) Ήρθα για να δώσω τη ζωή μου λύτρα για τους ανθρώπους, ώστε να τους εξαγοράσω από την εξουσία του διαβόλου! (Ματθαίος 20:28, Πράξεις 26:18)
14) Ήρθα να δώσω ζωή, σε πνευματικά νεκρούς ανθρώπους! (Εφεσίους 2:1, Ιωάννη 5:40)
15) Ήρθα για να φέρω τον άνθρωπο, ξανά πίσω στο Θεό! (Εφεσίους 2:19, Πράξεις 3:19)
16) Ήρθα για να ξεκουράσω κουρασμένες ψυχές! (Ματθαίος 11:28)
17) Ήρθα για να μη χαθούν όσοι πιστέψουν σε μένα! (Ιωάννη 3:15-16)
18) Ήρθα για να δώσω αιώνια ζωή σ΄ αυτούς που θα με πιστέψουν! (Ιωάννη 3:16, 36, 6:40, 47)
19) Ήρθα για να γλιτώσω από την οργή του Θεού, αυτούς που θα με πιστέψουν! (Ιωάννη 3:36)
20) Ήρθα για να ξεδιψάσω διψασμένες ψυχές! (Ιωάννη 4:14)
21) Ήρθα να γλιτώσω ανθρώπους από την κρίση του Θεού! (Ιωάννη 5:24)
22) Ήρθα για να γλιτώσω ανθρώπους από τον αιώνιο πνευματικό θάνατο! (Ιωάννη 5:24)
23) Ήρθα για να δώσω πνευματική τροφή για αιώνια ζωή! (Ιωάννη 6:27)
24) Ήρθα για να χορτάσουν πνευματικά, όσοι πιστέψουν σε μένα! (Ιωάννη 6:35)
25) Ήρθα να δώσω το σώμα μου υπέρ της ζωής των ανθρώπων! (Ιωάννη 6:51)
26) Ήρθα ώστε με τα λόγια μου να δώσω ζωή, σε πνευματικά νεκρούς ανθρώπους! (Ιωάννη 6:63)
27) Ήρθα να δώσω αιώνια ζωή σε ανθρώπους, ώστε να μη χαθούν! (Ιωάννη 10:28)
28) Ήρθα με εντολή του Πατέρα μου, ώστε να δώσω ζωή αιώνια, σε ανθρώπους που θα με πιστέψουν! (Ιωάννη 12:50, 17:2)
29) Ήρθα για να βοηθήσω ανθρώπους που θα με πιστέψουν, να γνωρίσουν τον μόνο αληθινό Θεό! (Ιωάννη 17:3)
30) Ήρθα στον κόσμο, ως χρισμένος Υιός του Θεού! (Ιωάννη 20:31)

πηγή: paraklisi.blogspot.gr
ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Γιατί απόλυτη ησυχία στον εξάψαλμο

Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανασίου

Είναι γεγονός οι πατέρες ορίζουν κατά την ώρα που διαβάζεται στην Εκκλησία ο εξάψαλμος, να μη κάνουμε καμιά κίνηση, να μη μιλούμε, να μη κουνηθούμε από τη θέση μας ούτε να βήξουμε που λέει ο λόγος και να είμαστε πολύ προσεκτικοί, γιατί είναι η ώρα κατά την οποία η Εκκλησία μάς θυμίζει την Δευτέρα Παρουσία και την Κρίση Του Θεού και πρέπει να ακούμε τον εξάψαλμο με άκρα σιωπής και ευλαβείας και να ενωθεί η ψυχή μας με το νόημα των ψαλμών εκείνων που είναι τόσο ωραίοι και τόσο σημαντικοί και τόσο κατανυκτικοί. Και όταν τελειώσει ο εξάψαλμος και θα πούμε το αλληλούια τρεις φορές, εκεί θα κάνουμε το σταυρό μας τρεις φορές με τρεις μικρές μετάνοιες. Για να μην ταράζεται καθόλου η προσοχή μας από την μελέτη, την ακοή και την ανάγνωση του εξαψάλμου που είναι μια πολύ σημαντική στιγμή μέσα στην όλη ακολουθία του Όρθρου.  Για αυτό οι πατέρες ορίζουν αυτή την τακτική, αυτή την τυπική διάταξη. Και καλό είναι βέβαια να φροντίζουμε να είμαστε στην εκκλησία να ακούμε τον Όρθρο και να ακούμε τον εξάψαλμο που αναγιγνώσκεται με τόση ευλάβεια και έχει τόση δύναμη πνευματική και να είμαστε από νωρίς στην Εκκλησία να μετέχουμε στην Ακολουθία του Όρθρου.

Πηγή: pemptousia.gr

Ο άνθρωπος της πίστης

Δρ. Δημήτρη Καραγιάννη

Ὁ Θεός τῆς Ὀρθοδοξίας δέν εἶναι μιά ἰδέα, ἀλλά μιά συγκεκριμένη ὀντότητα, μέ τήν ὁποία μπορεῖ νά ὑφίσταται μιά προσωπική σχέση. Μιά ὀντότητα πού δέν θά κατανοηθεῖ ποτέ πλήρως. Ἡ ἀνθρωπότητα ὅμως στό διάβα τῶν αἰώνων καί μέ τήν αὔξηση τῶν ἐπιστημονικῶν γνώσεων θά καταγράφει μέ ἔκπληξη τήν παρουσία τῆς ἄπειρης σοφίας Του, ἐνῶ μέσα ἀπό τίς βιωμένες προσωπικές ἐμπειρίες θά γίνεται κοινωνός τοῦ ζωοποιοῦ ἐνδιαφέροντός Του.

Ὁ ἄνθρωπος πού πιστεύει, ἕλκεται ἀπό τήν ὀμορφιά καί τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Νιώθει ἔκθαμβος μέ τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ, πού τοῦ ἀποκαλύπτεται, εἴτε στήν ὀμορφιά τῆς φύσης, εἴτε στήν ὕπαρξη τῶν ἄλλων ἀνθρώπων, εἴτε κάποιες στιγμές καί στόν ἴδιο προσωπικά.

Ὁ ἄνθρωπος τῆς πίστης ζεῖ οὐσιαστικά καί γνήσια τήν ἐμπιστοσύνη του πρός τήν ἄπειρη καί ἀνέκφραστη μ’ ἀνθρώπινους χαρακτηρισμούς ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Βιώνει τό ζωοποιό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, Δημιουργοῦ τῶν πάντων, πού ἀναζωογονεῖ διαρκῶς τήν πεπτωκυῖα φύση. Ἐπιζητεῖ τή δικαιοσύνη καί τήν κρίση τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ τήν ταυτίζει μέ τό ἀσύλληπτο γιά τούς ἀνθρώπους ἔλεός Του, πού ἀναζητᾶ λόγους ὄχι γιά νά τιμωρήσει, ἀλλά γιά νά καταξιώσει, σώσει, ἀναδείξει τό ἀνθρώπινο πρόσωπο.

Ὁ ἄνθρωπος πού βιώνει τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ στή ζωή του, δέν περιμένει τή μετά θάνα­το ζωή γιά νά δικαιωθεῖ. Δέν στειρεῖται κάτι, ὥστε νά περιμένει τήν ἀνταπόδοση. Ἀντίθετα, νιώθει ὑπόχρεος γιά τή χάρη πού τοῦ ἔχει προ­σφερθεῖ. Αὐτή τή χάρη πού ἐξα­φανίζεται ὅπο­τε τήν θεωρεῖ ὡς ἀτομική του κατάκτηση καί πού πολλαπλα­σιάζεται ὅποτε τήν μοιράζε­ται μέ τούς ἄλλους.

Ὁ ἄνθρω­πος πού πι­στεύει καί κοι­νωνεῖ μέ τόν Θεό, γνωρίζει ὅτι τό κακό δέν ἔχει ὀντότητα. Εἶναι τό σκότος, δηλαδή ἡ ἀπουσία φωτός. Ἑπομένως δέν ἔχει καμιά δύ­ναμη καί καμιά τύχη ἀπέναντι σ’ Αὐτόν πού εἶπε «Ἐγὼ εἰμὶ τὸ φῶς», γιατί ἡ παρουσία τοῦ φωτός «βγάζει ἔξω τό σκότος». Δέν κατακρίνει τούς ἄλλους ἀνθρώπους, γιατί ζεῖ τό «μνήσθητι τῶν ἁμαρτωλῶν ὧν πρῶτός εἰμι ἐγώ».

Ὁ ἄνθρωπος τῆς πίστης γνωρίζει τήν ἀνε­πάρκειά του. Βιώνει τήν ἀπιστία του ὡς στέ­ρηση, ὡς ἀποσυντονισμό. Ὡς ἀποπροσανα­τολισμό. Προσπαθώντας νά εἶναι αὐθεντικός καταγράφει τήν ἀνεπάρκειά του, ἀλλά χαίρεται γνήσια καί πλήρως τήν κάθε στιγμή, ὅταν ξα­ναβρίσκοντας τόν προσανατολισμό του, μπο­ρεῖ νά ξαναζεῖ τήν ὀμορφιά τῆς ζωῆς. Ὁ Θεός γιά τόν ἄνθρωπο τῆς πίστης εἶναι ἡ ἀστείρευτη πηγή τοῦ ἀνεφοδιασμοῦ του, «ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός» πού εἶναι πάντα ἐκεῖ γιά ὅποιον Τόν θελήσει.

Ἀπό το περιοδικό τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Λεμεσοῦ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ

Isagiatriados.com

Αγιος Πορφύριος: «Αυτά τα κάνει το Άγιο Πνεύμα!» (διάλογος με Γερμανίδα)

Κάποτε συνόδευσα στον Άγιο Γέροντα μία Γερμανίδα γιατρό, η οποία κατόπιν των δικών μου αφηγήσεων περί της αγιότητος του Παππούλη μας, είχε μεγάλη επιθυμία να τον επισκεφθεί.

Η Γερμανίδα δεν γνώριζε την Ελληνική γλώσσα. Όμως σε λίγα λεπτά αρχίζει ένας διάλογος μεταξύ τους, τον οποίον κατ’αρχήν θεώρησα φυσικό.

Καθώς περνούσε όμως η ώρα, παρατήρησα, ότι ο ένας καταλάβαινε πολύ καλά τον άλλον χωρίς να χρειάζονται διερμηνέα. Μάλιστα συζητούσαν και περί ιατρικών θεμάτων. Η Γερμανίδα γιατρός, χαρούμενη, αποχώρισε, από το κελλάκι του – τότε έκπληκτη εγώ τον ερωτώ:

– Γέροντα γνωρίζετε Γερμανικά;

– Άντε μωρέ, μου λέει χαμογελώντας, που ξέρω γερμανικά. Δεν άκουγες, εγώ της μιλούσα ελληνικά και εκείνη μου μιλούσε γερμανικά. Και οι δύο όμως καταλαβαίναμε στην γλώσσα μας! Μη ρωτάς. Αυτά τα κάνει το Άγιο Πνεύμα!

Άκουσα πως και άλλες φορές είχε συμβεί αυτό το θαύμα με το χάρισμα της διερμηνείας των γλωσσών, με μια Γαλλίδα, μ’έναν Ιρλανδό, με Σέρβο και Ρουμάνο.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr 

Συμβουλές Γέροντος σέ χριστιανούς πού ζοῦν στόν κόσμο

Η ΠΑΡΟΥΣΑ ζωή μας δόθηκε μόνο και μόνο για να δοξάζουμε το Θεό, να ευεργετούμε τον πλησίον και να αγωνιζόμαστε για την απόκτηση της Βασιλείας των ουρανών, βαδίζοντας τη «στενή» και «τεθλιμμένη» οδό που μας υποδεικνύει το Ευαγγέλιο (Ματθ. 7:14).

Ο αγώνας της ζωής αυτής αποδεικνύεται φορτίο δυσβάστακτο για όσους δεν πιστεύουν στο Θεό. Για εκείνους όμως που εμπιστεύονται την ύπαρξή τους στον Κύριό μας Ιησού Χριστό και ελπίζουν στη δική Του πρόνοια, η παρούσα ζωή γίνεται «ζυγός χρηστός» και «φορτίον ελαφρόν» (Ματθ. 11:30).

          Σας παρακαλώ, αδελφοί μου, αν θέλετε να ευαρεστήσετε το Θεό, μην περιφρονείτε καμιάν αρετή. Γιατί μπορούμε με πολλούς τρόπους να γίνουμε ευάρεστοι στο Θεό.

Παλικάρια Του Χριστού

Δεν φοβήθηκαν ούτε την υπερδύναμη, ούτε τους άρχοντες του κόσμου τούτου. Μισήθηκαν, αλλά και αγαπήθηκαν.

Ταπεινώθηκαν, συκοφαντήθηκαν, βασανίστηκαν και όταν θανατώθηκαν έσκισαν τον Ουρανό με την άνοδό τους στον Παράδεισο, στην Αληθινή Ζωή, στην Πραγματική Φωτεινή Πατρίδα.

Δώδεκα αγράμματοι άνθρωποι άλλαξαν ολόκληρο τον πλανήτη και μέχρι σήμερα ο αντίλαλος της φωνής τους αναπλάθει ψυχές, ελέγχει, σκορπάει το Φως.

Δώδεκα αγράμματοι, που ξεκινήσαν για την καλή Αποστολή και έγιναν οι Απόστολοι του Θεού και ο τρόμος των δαιμόνων.

Κάποτε Δώδεκα άνθρωποι άλλαξαν ολόκληρο τον πλανήτη και εμείς σήμερα δεν μπορούμε να αλλάξουμε ούτε την πόλη μας, ούτε τη γειτονιά μας… και κυρίως ούτε τους εαυτούς μας.

Άλλοι μέσα από το λόγο και από τη γνώση και άλλοι μέσα από το σιωπηλό παράδειγμα και την προσευχή, έγιναν Ισαπόστολοι και μιμητές της Χάρης τους στην πάροδο των Αιώνων.

Την Ευχή τους να έχουμε και να αξιωθούμε να τους δούμε από κοντά στην Φωτεινή Πατρίδα.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Γ.Θ 

yiorgosthalassis.blogspot.com

Τι σημαίνει βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος;

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Διάβασες στο Ευαγγέλιο τους λόγους του Χριστού: «Πάσα αμαρτία και βλασφημία αφεθήσεται τοις ανθρώποις, η δε του Πνεύματος βλασφημία ουκ αφεθήσεται τοις ανθρώποις… ούτε εν τω νυν αιώνι ούτε εν τω μέλλοντι» (Ματθ.12,31-32).

Και ρωτάς τι σημαίνει βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος;

Είναι η βλασφημία κατά της αλήθειας και της ζωής, που προέρχονται από το Άγιο Πνεύμα του Θεού. Ο άπιστος που μισεί και διώκει την αλήθεια του Θεού, βλασφημεί κατά του Αγίου Πνεύματος. Ο αυτόχειρας που μισεί και αφαιρεί τη ζωή του, βλασφημεί κατά του Αγίου Πνεύματος. Εφόσον το Άγιο Πνεύμα αποκαλείται και Πνεύμα της Αληθείας και της ζωής.

Στη λατρεία, αδελφοί μου, υπάρχει Πνεύμα Άγιο

«Ἐγενόμην ἐν Πνεύματι ἐν τῇ Κυριακῇ ἡμέρᾳ καὶ ἤκουσα φωνὴν ὀπίσω μου μεγάλην ὡς σάλπιγγος» (Ἀπ. 1,10)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε μία ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες ἑορτὲς τῆς πίστεώς μας, ἡ Πεντηκοστή· γιορτάζουμε τὰ γενέθλια τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Εἶνε ἡ ἐκπλήρωσι τῆς ὑποσχέσεως ποὺ ἔδωσε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὅτι θὰ στείλῃ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο.

Ὅλα σήμερα (ἀπόστολος, εὐαγγέλιο, τροπάρια, πρὸπαντὸς οἱ εὐχές) μιλοῦν γιὰ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο. Γιὰ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο πρέπει κ᾽ ἐμεῖς νὰ μιλήσουμε. Σὲ ποιόν ὅμως; ὑπάρχουν αὐτιὰ ν᾽ ἀκούσουν, καρδιὲς νὰ αἰσθανθοῦν; Ὁ σημερινὸς κόσμος γιὰ ἄλλα πράγματα συζητεῖ· ἂν τοῦ μιλήσῃς γιὰ Πνεῦμα ἅγιο, μένει ψυχρός «Ὦ γενεὰ ἄπιστος» τοῦ αἰῶνος μας!(πρβλ. Ματθ.17,17. Μᾶρκ. 9,19. Λουκ. 9,41).

Ξέρετε πῶς μοιάζουν σήμερα οἱ ἄνθρωποι; σὰν τυφλοπόντικες. Ὁ τυφλοπόντικας δὲν βγαίνει ἀπ᾽ τὸ λαγούμι του· ἐκεῖ μέσα γεννήθηκε, ἐκεῖ καὶ θὰ πεθάνῃ.

Κ᾽ ἐμεῖς τυφλοπόντικες εἴμαστε. Ὅσα γράμμα τα κι ἂν ξέρουμε, ζοῦμε μέσ᾽ στὰ λαγούμια τῆς ὕλης καὶ δὲν καταλαβαίνουμε τὴ σημερινὴ γιορτή, ὅτι πέρα ἀπὸ τὴν ὕλη, ἀπὸ τὰ ὑλικὰ ἐνδιαφέρον τα, ὑπάρχει κάτι ἄλλο.

Μέσα στὸν κόσμο αὐτὸ τῆς φθορᾶς καὶ παροδικότητος, ἀγαπητοί μου, ἔρχεται ἡ σημερινὴ ἑορτὴ νὰ ὑπενθυμίσῃ, ὅτι ὑπάρχει κ᾽ ἕνας ἄλλος κόσμος, ὁ κόσμος τοῦ Πνεύματος. Ἂς φωνάζουν οἱ ἄπιστοι, ἂς λένε ὅ,τι θέλουν. Ἐμεῖς δὲν ἀρνούμεθα τὴν ὕλη· ἀλλ᾽ ὅσο βέβαιο εἶνε ὅτι ὑπάρχει ἡ ὕλη, ποὺ τὴν πιάνεις τὴ ζυγίζεις τὴ μετρᾷς, ἄλλο τόσο βέβαιο εἶνε ὅτι ὑπάρχει πνεῦμα, ὅτι ὑπάρχει Πνεῦμα ἅγιο. Ὑπάρχει Πνεῦμα ἅγιο.

ΓΙΑΤΙ ΓΟΝΑΤΙΖΟΥΜΕ ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ ΣΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ;

Του Μητροπολίτου Προικοννήσου Ιωσήφ

«Θεέ μου…Είμαι πεσμένος… Σήκωσέ με. Ανάστησέ με. Σώσε με!…»

Κατά την «έσχατη» και «μεγάλη» και «σωτήρια» ημέρα της Πεντηκοστής, κατά την οποία μας αποκαλύφθηκε και προσκυνούμε και δοξάζουμε το μέγα μυστήριο της Αγίας και Ομοουσίου και Ζωοποιού και Αδιαιρέτου και Ασυγχύτου Τριάδας, του Ενός και Μοναδικού Θεού.
του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, αμέσως μετά την πανηγυρική Θεία Λειτουργία, τελούμε τον «Εσπερινό της Γονυκλισίας», κατά τον οποίο ψάλλουμε ύμνους αφιερωμένους κατ’ εξοχήν στο Πανάγιο Πνεύμα, το τρίτο Πρόσωπο της Τρισηλίου Θεότητας, που είναι «φως και ζωή και ζώσα πηγή νοερά.